Pada siri yang pertama, dibicarakan tentang bagaimana kejayaan Perdana Menteri Najib Tun Razak mengadakan pertemuan dengan Presiden PAS Hadi Awang ketika Multaqa Serantau Alumni Al-Azhar Malaysia 2015 minggu lalu membuka satu lembaran baru dalam usaha mengadakan satu bentuk kerjasama strategik khususnya menjurus ke arah memperkukuhkan kesatuan agama serta bangsa walaupun berbeza ideologi kepartian nyata telah membuka mata dan membangkitkan perhatian ramai pihak terutama mereka yang sedia menentang sebarang usaha penyatuan ummah.
Kenapa masih ada pihak yang risau?
Najib Tokoh Perdamaian Antarabangsa
Sosok tubuh berperawakan sederhana ini sebenarnya bukanlah asing sebagai tokoh yang sentiasa memperjuangkan perpaduan.
Beliau adalah nama yang dihormati oleh lawan dan kawan. Hanya pentaksub pro pembangkang yang selalu kedengaran sinis menyindir dan mempersendakan ketokohan beliau dalam arena antarabangsa khususnya sebagai pemimpin yang sentiasa ditunjuk sebagai pendamai terbaik.
Namun fakta tetap fakta walaupun dibayangi dengan auta yang hebat daripada pihak yang tidak menyenangi cara beliau menyantuni perpaduan baik dalam negara mahu pun di luar negara.
Najib tetap ‘steady’ walaupun dituduh dengan pelbagai isu sejak setahun kebelakangan ini namun, pandangan umum di peringkat antarabangsa tetap menyanjung kredibiliti dirinya sebagai tokoh paling dipercayai untuk menjadi orang tengah dalam mana-mana perbincangan berkaitan pendamaian.
Sesekali agak hairan dengan cara rakyat Malaysia menilai Najib sebagai pemimpin mereka. Mungkin ini antara kesan buruk daripada permainan persepsi ganas oleh pihak pembangkang dan sudah mempengaruhi sebahagian ahli UMNO sendiri.
Ketika Hadi Awang menyambut tangan Najib dalam usaha bersatu atas nama agama dan bangsa baru-baru ini, terlalu banyak individu yang berprasangka terutama dari dalam kelompok penentang usaha murni bersatu dalam kerangka Islam.
Ia termasuklah datang dari salah seorang Naib Presiden PAS iaitu Iskandar Abdul Samad yang dilihat sanggup menjadi ‘barua’ dan ‘broker’apabila bercakap mewakili kelompok lain yang berada di luar parti. Beliau secara terang-terangan menolak ajakan bersatu walaupun itu yang Islam anjurkan dan pada waktu yang sama lebih mesra dengan musuh utama semasa partinya sendiri iaitu puak Parti Amanah Negara atau PAN.
Najib Mencerna Idea Pendamaian Dunia
Menelusuri peranan yang dimainkan Malaysia khususnya oleh Perdana Menteri Najib Tun Razak dalam isu antarabangsa memperlihatkan kepada umum bahawa Najib bukanlah seorang yang boleh dipandang enteng dan suaranya didengari oleh mereka yang mahu melihat keberadaan beliau sebagai orang yang mendamaikan pertelingkahan dan ada dalam satu-satu persengketan yang memakan masa berabad lamanya tetapi berjaya diredakan melalui meja rundingan dan Najib adalah individu yang dipanggil untuk menyaksikan perjanjian pendamaian itu berlangsung.
Walaupun Najib Tun Razak sering dicemuh kerana menjalankan dasar yang tidak popular dalam kalangan rakyat, beliau masih teguh pendirian dan dikenali sebagai tokoh pendamaian serantau khususnya di peringkat ASEAN.
Penglibatan aktif Najib khususnya dalam Perjanjian Damai Bangsamoro dan Kerajaan Filipina di mana beliau adalah individu yang terlibat dalam merangka serta melaksana beberapa siri pertemuan yang akhirnya membawa kepada kejayaan pemeteraian perjanjian damai tersebut.
Peranan Malaysia sebagai Pemudah Cara Pihak Ketiga diakui amat berkesan bagi meleraikan konflik selama berdekad-dekad selesai di meja rundingan.
Bukti seterusnya ialah keberanian Najib untuk melawat Gaza dengan membawa mesej kemanan. Beliau merupakan Perdana Menteri Malaysia yang pertama pernah melawat Palestin. Najib menamakan lawatan ke Gzanya sebagai lawatan kemanusian, untuk melihat kesengsaraan umat muslim di sana yang teruk diserang Israel.
Beliau menghabiskan masa selama enam jam untuk melihat dengan mata kepala sendiri kemusnahan akibat kekejaman Israel terhadap Gaza dan penghuninya.
Beliau melahirkan rasa kemanusiaan serta menggali erti humaniti terhadap apa yang disaksikannya itu. Beliau sanggup untuk membahayakan nyawanya sendiri di sebuah tempat yang belum aman tetapi demi membawa mesej kedamaian kepada dunia beliau telah melaksanakannya.
Najib terbukti sentiasa menyantuni nilai perpaduan dalam apa jua tindakan beliau sama ada ketika berhdapan isu di dalam mahu pun luar negara.
Terbukti harapan untuk melihat bangsa Melayu bersatu dalam kerangka agama yang murni dan syumul bukanlah satu kepura-puraan yang sengaja disajikan untuk meraih sokongan undi bagi pilihanraya akan datang.
Kalau ia condong ke arah meraih undi simpati tentunya program tersebut diadakan lebih hampir dengan musim pilihanraya.
Najib dilihat ikhlas tidak meletakkan sebarang syarat dalam pertemuan eksklusif yang diadakan tempoh hari. Hadi Awang pula menerima atas dasar apa yang beliau fahami selaku tuan guru bagi pihak ahli PAS.
Kenapa masih ada pihak yang meragui kebaikan yang ada dan sanggup menambah dengan tohmah dan benci segala yang dianjurkan agama Islam itu sendiri?
Pelik bin ajaib apabila terdapat penentang yang datang dari sebuah parti yang sejak penubuhannya mengaku meletakkan Islam sebagai teras perjuangan tetapio bila diajak kepada satu kebaikan, mereka menolaknya dengan keras!
Sesungguhnya bangsa lain bertepuk sorak gembira tanda suka dengan perpecahan yang ada dalam bangsa yang menjadi tuan di negara ini.
Apakah kita mahu menolak fakta hal itu sedang berlaku tanpa perlu merasakan ia satu ancaman besar kepada ummah secara keseluruhan?
Apakah kita mahu terus taksub ghuluw dengan ideologi akibat perbezaan fahaman yang dianuti parti masing-masing sehingga tidak mahu langsung memberikan ruang kepada perpaduan untuk mencelah masuk di antara keduanya?
Maka, marilah bersama kita mengenepikan perbezaan yang menjurangkan norma perpaduan yang ada serta terus istiqamah meneguhkan diri untuk menyokong usaha kerjasama UMNO-PAS dan sebenarnya tidak perlu ada satu pihak pun yang mesti risau?
